Ik moet toegeven dat ik (net als de meesten vermoed ik), nooit écht heb stilgestaan bij wat het betekent om links te zijn in een een rechtshandige wereld. We zijn een minderheid, altijd al geweest en daardoor worden we een beetje vergeten. Ik maak zelf deel uit van dat linkshandigen universum en toch gaf ik nooit aandacht aan. Yup, dat is duidelijk not the way to go. Maar dankzij dit project gaan mijn ogen steeds meer open. Dingen die altijd evident waren, trekken plots mijn aandacht. Zoals, in een vergadering…hoeveel mensen schrijven links? De officiële cijfers stellen dat 10-12%  van de bevolking linkshandig is. Maar ook dat er bv meer linkshandigen voorkomen in landen met een goede gezondheidszorg. Hoe vreemd is dat? Waar ligt de link? De laatste maanden in twee meetings waarbij ik spontaan lefties begon te tellen: 6 mensen op 24 in de ene en 4 op de 11 in een andere. Dat ligt toch hoger dan die 12%. Het zal toeval geweest zijn, maar die dingen merkte ik in het pre-Linkerdink era niet op.

Bovendien werd vroeger linkshandigheid hardhandig afgeleerd. Ik behoor tot de eerste generatie die “mocht” linkshandig zijn. Onze linkshandige ouders daarentegen werden nog letterlijk op de vingers getikt. Dus vraag ik mij af of die 10-12% cijfers door de volgende jaren heen nog gaan veranderen. Bovendien heb je gradaties in linkshandigheid. Je kan volledig linkshandig zijn, een gemengde leftie, of zelfs bi-dexter. Veel lefties doen heel wat acties net als rechtshandigen. Ik schrijf links, brei rechts, voetbal links, surf rechts en gebruik mijn bestek gemengd en onlogisch. Dat is een realiteit voor veel mensen. 

Laatst had ik een discussie met iemand over onze winkel. De persoon in kwestie had een jong kindje dat net leert schrijven en ze zei me: “In het begin nam ze haar kleurpotloden in haar linkerhand, maar we hebben die altijd gecorrigeerd naar rechts. Je wilt toch niet dat ze links zou worden want dat maakt alles moeilijker.” Die uitspraak maakte mij best verdrietig. Het was de eerste keer dat ik linkshandig zijn ervaarde als tekortkoming terwijl ik het juist een meerwaarde vind. Je brein, je handigheid wordt er zoveel flexibeler door. En je hoort tot het exclusieve clubje van lefties zoals Obama en Einstein en Jimi Hendrix. Ik bedoel…hoe cool is dat? Maar vooral, met zo’n reactie ontken je toch ook een beetje de natuur van je kind.

Aan de ouders onder ons wil ik meegeven dat een peuter/kleuter een voorkeurshand krijgt vanaf zijn/haar drie jaar maar dat dit nog kan veranderen. Pas vanaf zes jaar kan zien of je kind nu links-of rechtshandig is.

Maar het klopt wel dat onze wereld niet naar onze maat is gesneden. Ik ging winkelen en zat de hele tijd in de knoop met mijn hand held scanner, tot mijn frank/euro viel dat de standaard rechts op de winkelkar was gemonteerd waardoor mijn handen in de knoop geraakten. En zo zijn er vele kleine dingen die voor lefties de dagen iets uitdagender maken. Maar met kleine ingrepen kan er al veel praktischer worden gemaakt. Kijk maar naar onze speciale rolmeter bijvoorbeeld. Of snoeischaar. En dat Lefties een geweldig gevoel voor humor hebben kan je terugvinden in ons linkshandigenboekje. 

Groetjes,